música

miércoles, 5 de noviembre de 2014

Os contos do ghaliñeiro

                                            BELGA  Caballo blanco

Fai uns anos, no bosque de Pedra Azul, dous nenos irmáns moi amigos estaban de paseo.
De súpeto propuxéronse facer unha carreira,un por un camiño e outro por outro,ata chegar á cabana do seu tío.Un dos nenos , chamado Diego, chegou á cabana e sentouse a agardar por Andrés  que aínda non chegara. Tardou tanto,tanto,tanto e tanto que Diego quedou durmido .Cando espertou aínda non chegara , mentres que Andrés atopara unha fermosa potriña branca coma a neve, que parecía moi mansa. A  Andrés  pareceulle que estaba abandoada, e enton achegouse un pouco e deulle  cariño para relaxala .Chamouna "Belga". Él contoulle que estaba perdido , Belga pareceu entendelo porque agachouse para que subira ao seu lombo.Empezou ao galope ata chegar a onda o seu irmán.Diego ao velo púxose moi contento. Chegaron á súa casa e contaron todo o acontecido aos seus pais.Preguntáronlle se se podían quedar con Belga ...E a resposta foi...SÍIIIIII!!!!!!Puesta de sol en el bosque - Imágenes para redes sociales   Cristina e Carla



 
Ola somos Carlota e Leire, e hoxe imos ensinarvos esta historia.
                           La ciudad encantada
Haber se vos creedes esta historia, fai uns anos, tres ou catro non o recordo moi ben…..
Dous nenos chamados Darío e María, merendaban tranquilamente nun dos calexóns máis estreitos da sua cidade, unha cidade que se vos digo a verdade non é moi normal. Sucedian cousas moi raras: desaparecían obxetos, persoas e hasta unha vez desapareceu unha estatua.
Un día á volta do colexio Darío retrasouse máis da conta. María empezou a preocuparse e avisou aos seus pais. Estes pensaron que desaparecerá coma as demais cousas. María non rendiuse e seguiu buscándoo. Pasou o día e María foi de novo a escola. Cando pasou por diante do baño dos nenos escoitou un ruido extraño e asomou a cabeza. Y…. ¡Alí estaba Darío! Se quedara emcerrado e non logrou salir a tempo.   FIN
 


          
                                O portal
Erase unha vez, nos nosos días, en Vilagarcía,
Había dous amigos chamados: Miguel e Diego
Un día no colexio atoparon… Un portal máxico!!!!
Que os levaría a unha cidade encantada!!
Na cidade non había ninguén, estaba toda destrozada.
- Diego que ocorre aquí!?!?!
- Non o sei!!!
De sócato  apareceu un Sabio, e díxolles:
- Se de aquí queredes saír, polo portal debedes ir.
E Diego e Miguel saíron polo portal sen saber o que pasaba alí.
Logo, asustados foron a súa casa e dixeronllo todo aos seus país.
                                        FIN             


                AMIGOS
Un día ai pouco nos nosos días,dous nenos: Joel e Loaira eran amigos ,estando nun Castelo a Joel pasoulle algo terrible.   Conveutirse nunha ra! Loaira, preocupada foi na busca do sabio Eladio.El dixo:irei enseguida.Cando chegou alí Joel seguía sendo unha ra,Eladio fixo unha poción , doulla a Joel .e el curouse! E Joel e Loaira foron amigos para sempre.
                                     Joel e Loaira  


UNA CIUDAD  MARAVILLOSA
      Hola somos calista y nuria de 6-C                                                                                                                                                                   Hace muchísimos años dos niños muy amigos que parecía hermanos de lo bien que se llevaban .Se llamaban Pablo y Kevin.
Un día fueron a pasear y de repente se encontraron un bosque.Al cabo del tiempo no sabían que hacer , daban vueltas y vueltas y no encontraban la salida . Seguían andando y se encontraron un agujero misterios de color azul , no sabían que hacer miraron a su alrededor y se encontraron una cuerda .Entonces , uno de ellos tuvo una idea , Pablo .La idea fue atrevida y peligrosa :
Coger la cuerda , enganchársela a Kevin a la cintura e ir bajándolo , cuando viese Kevin ya lo que había , daba 3 toques a la cuerda y entonces Pablo lo subía .
¿A que no sabíais lo que había hay dentro? Pues había , una ciudad de muchos edificios de colores verdes , rojos , amarillos…etc  . Kevin se lo conto y Pablo alucino en colores como los edificios (jajajajaja) entonces dejaron la cuerda atada a un árbol y bajaron los dos , para volver a subir después .
Allí había un niño muy simpático llamado Joel .Al paso del tiempo se hicieron amigos , Joel le enseño toooooda la ciudad .Pablo y Kevin le dijeron que intentarían ir a visitarlo todos los fines de samana.
 

  
 
                                  
                                     ¡¡¡QUE SORPRESA!!!

Hace unos años dos hermanos , fueron de excursión con el colegio al monte Lobeira , el más pequeño se llamaba Pedro y el más mayor se llamaba Alberto . Pedro era un poco tímido pero también muy simpático, con los ojos de color verde, tenia pecas por la cara y el pelo pelirrojo . Le gustaba mucho el futbol .
Alberto era muy simpático igual que el hermano , no era nada tímido al contrario era extrovertido , sus ojos eran azules como el mar , al revés del hermano Alberto no tenía pecas por la cara . Le gustaba mucho el baloncesto y el futbol le gustaba mirarlo .
El día de la excursión como los dos eran muy traviesos cuándo la profesora estaba explicando una cosa del árbol Piñeiro , Alberto y Pedro decidieron esconderse detrás de un arbusto . Al rato dejaron de escuchar a la profesora  hablar entonces decidieron salir . Se dieron cuenta de que no había nadie se asustaron mucho pero al rato se tranquilizaron . A continuación decidieron seguir andando por el camino .
Al poco rato se encontraron un animal ¿adivinais cúal es? Nada más y nada menos que… un DRAGÓN .
Pedro y Alberto le tenían mucho menos pero se fueron acostunbrarón y acabaron haciéndose amigos del dragón .Tenian que buscarle un nombre después de mucho, mucho , mucho tiempo pensando se decidieron por… Necro . Le pusieron ese nombre porque el dragón era negro .
Los niños le dijeron a Necro que si les podía ayudar , estaban perdidos en el medio del monte y necesitaban ir a la ciudad . El dragon le dijo que los llevaría en cantado .
Cuando llegaron a la ciudad los hermanos decidieron ir a su casa . Después de una buena charla con sus padres decidieron llevar a Necro a su habita .Los niños quedaron muy tristes , pero al cabo de unos meses Necro decidio venir a visitarlos y los niños quedaron tranquilos .
De Nelly y Noela de 6-C.